bana güveniyor musun?

alıngan bir insanım evet hemde haddinden fazla..hemde ne biçim..hemde ay düşman başına.

alınıyorum ya karşı tarafımdakine değil benim kastım kendime üzerim kendimi atarım içime deyim yerindeyse ağzımı bıçak açmaz o derece...hüzünlerimi katarım içime kat be kat artar boğulurum suskunca boğulurum..

çok çabuk güvenirim insanlara çok umurumda olurlar hemen..en çok ta bu yüzden kaybettim zaten ben..hep yanlış yollar yanlış insanlar...

bir şey canımı sıkarsa pat diye söyleyemem bir de ben..içime atarım be ne hallere düşerim zehir ederim kendime anlarımı kısacık nefes alışverişlerimi ömrümü törpülerim...

insanlara onlara deger verdiğimi hemen belli ederim hemen götleri kalkar bu yüzden..böyle bir havalar bir havalar sormayın..

hayır yanlış anlamayın aciz bir insan ne bileyim arkadaş bağımlısı değilim ben en çok yalnızlığı sevenlerdenim..ben tek başıma bir ordu insana bedelim falan filan yani afili sözler yani.

hep kazıkta yemedim yani iyi dostlarım güzel arkadaşlarım çok bağlı olduğum bir sevgilim vardır mesela...mutluda sayılırım az çok..hatta ne azı çoğu bildiğin mutluyum bas baya...nefes alıp vermek gibi bir lüksüm var yaşıyorum etrafımda güzel insanlar var..

"ama gel gör ki beterim bugün sesime ses deyse çığlık oluyor" 

bir gün biri çıkıyor bana güveniyor musun diyor? evet diyorum..sonra beni mutsuz edecek şeyler yapıyor..ve bunları bana hiç bir şey olmayacak her şeye kaldığımız yerden devam edebilecekmişiz gibi anlatıyor peki diyorum içime atıyorum anlamıyor o kafasına koymuş bir şey ona devam ediyor...

yanlış anlamayın sevgilimle çok mutluyum arkadaşlarım dostlarım hep birlik biz çok mutluyuz..ama bazen bazı anlar gelir...neyse benim tekrar ağzımı bıçak açmasın ben tekrar döneyim kendime..

söyledim mi bilmiyorum ama ben yalnızken mutluyum..