life is beautiful journey cidden otobüse binerken otobüse kulağımda teoman yollar vardı.sesini açtım tüm yol boyunca dik durduğum ve gülümsediğim dikkatini çekti insanların...
insanlar yaz günlerinin aksine kasvetli kış suratlarını taşıyorlar yanlarında.somurtkan sıkılgan ve kendini begenmiş bakışları ve dudakları kötü hissettiriyor bazı bazı...
zaz gelince kulağıma daha iyimser baktım ben dünyaya..o insanlara gözlerine taa derinlere dudak kıvrımına..acı çekiyor gibiydiler fırtınalar geçirmiş gitmiş bazıları hayatını alt üst etmiş kimi gerçekten kibirli kimi gerçekten sinsi ve insanlar..acımasız..acı yüzlerine yansıyor..karışık..anlamsız..bazıları kimseyi sevmiyor..kimseyi dinlemiyor..kafam karışık aklım bulanık insanları anlamak zor..çok zor..
yaşını başını almış bir teyzeye yer veriyorum belli belirsiz gülümsüyor o an diyorum kederle bırak kendini kendi haline insanlarla uğraşmayı onları anlamayı bırak dön kendi haline..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder