şu an dinlediğim şu şarkının etkisinde olabilirim ama kendimi cidden aşktan öte bir şey var mı diye sorgularken buluyorum. uzun süreli sayılabilecek ilişkimin bitmiş olması, böyle radikal bir karar almanın sarsıntısını yaşatıyor bünyeme. bilinç altım tüm kabuslarımı gerilim kat sayısını arttırarak tekrara sarıyor ve bu halde hayat beni cidden yoruyor.
kafamı dağıtamamanın acısını yaşıyorum. psikolojik evrelerini ( şu beş adım saçmalığı) herhangi sırayla başka başka durumlarda yaşıyorum. bu yazıyı yazarken bile kendi kendime tama berra kabulleniş evresine geçtin diyorum. durumum vahim.
doğum günüm geldi ve geçti hatta ayrılığı doğum gününden önce yaşanan bir vukuat olunca arkadaşlarım doğum günümü resmen masal misali kırk gün kırk geceye yaydı diyebilirim.
Ama;
- insanın kafası yerinde olmayınca eğlenemiyor bunu fark ettim.
- tüm kadınlar alışveriş yapınca sakinleşecek diye bir şey yok.
- depresyona giren bir kadın illa soluğu kuaförde alacak diye bir şey yok.
- ayrılık sonrası çikolata en iyi dost diye bir ley yok ( BEN ÇİKOLATA HİÇ SEVMEM).
- ama gidilen mekanlar dinlenen şarkılar türküler insana düşman oluyor orası doğru cidden.
düşman olduğum şarkıların es kısmında kaldım tekrara bile giremiyorum. hayatım dondu kaldı ben sanırım kendimi tüketiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder