en az kafam kadar dağınık hayallerim var

ve en az kafam kadar dağınık masam :/ işte ikinci haftam başladı ve sanırım pazar gecesi o kadar çok pazartesi stresi yaşadım ki işe geldiğim de bugünü çarşamba falan sanıyordum hatta belki perşembe.

hayallerime bebek adımlarıyla yaklaşmanın haklı gururunu ve mutluluğunu yaşadığım şu günlerde kendime düşünmek istemediğim ama düşünmek zorunda kaldığım şeyleri yineleterek eziyet çektiriyorum..yineleterek diye bir kelimenin de varlığından bu kelimeyi kullanarak haberdar oluyorum ki bu SÜPER (:

hayaller kuruyorum, planlar yapıyorum...hayatımın şu anki akış hızından acayip keyif alıyorum.