24 Aralık 2013 Salı

bu bir günaydın değil




  saat 7 de uyanıp alarmı kapatıp arkadaşını uyandıran daha sonra da tekrar uyuyan bir insanım…
yaklaşık yarım saat önce parmak uçlarımın yanmasıyla uyandım. yatağımda dönüp kalorifer peteğine ayaklarımı dayayıp yatmaya devam etmişim :/ tam bu zamanlarda yatağımın çift kişilik olmasını çok ayrı bir seviyorum.
rahatıma düşkünüm sanki biraz.
on gün kaldı tezimi teslim etmeme ve beyoğlunun en güzel abisi ni bitirmeme de 25-30 sayfa. ahmet ümit yine yazmış.
dün gece yazdığım mesajın hala görülmesi ve cevap verilmesi stresini taşıyorum. sanırım en çok bu zamanlarda da kendimi aptal gibi hissediyorum.
sabah olduğu kesin, uyandığımız kesin ama günaydın mı onu bilemem.

Hiç yorum yok: