bu şarkıyı hep içten söylemişimdir..insanın sürekli cesur olmaya ihtiyacı var sanki..zaten benim gibi kendi düşüncelerinden bile korkan bir insan için cesaret ulaşılmaz bir kavram sanki..arada cesarete ihtiyacım var..
bazen kendi düşüncelerimle baş başa kalınca..özellikle yalnız kaldığım zamanlarda..içimi bir korku kaplar hep gelecek planlarımla ilgili korkular..yapamayacak yaşayamayacak korkularım..çoğalır, çoğalır..hemen kendimi en yakın bulduğum hayalin içine atarım sadece kendimi sakinleştirmek için..bir nevi 3 idiots "all izz well" tarzı..
uzun zamandır ağlamadığımı fark ettim..uzun zaman dediysem de en fazla on beş gün falan olmuştur sanki..aslında sinir olduğum üzüldüğüm bir çok durumun içindeyim ama ağlamıyorum tutuyorum kendini...o yüzdendir belki de bu tutmalarım bazen bir sözde bazen bir görüntüde bıraktırı veriyor kendini..hiç acıklı olmayan durumlar karşısında yüreğim burkuluyor..sızlıyor yüreğim..
alışır her insan alışır zamanla...kırılıp incinmeye..çünkü olan yıkılıp yıkılıp yeniden ayağa kalkmak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder