sizin hiç eviniz yandı mı?

benim bir kere yandı ve ben kör oldum diyerek espri yapmak istiyorum çünkü kaç gündür o kada stres yaşadım ki bu konuda artık biraz aldırmazlığa vurmalıyım...
evet evimde yangın çıktı hemde sobadan hemde uykuda yakalandım hemde dumandan etkilendim ve uyanamadım...yani ölüme ramak kalanın nere olduğunu anladım evet ben o ramağın ne kadar mesafe olduğunu az çok biliyorum...

gerçekten de başkasının başına gelince de üzülüyoruz sıkıntıya düşüyoruz ama insanın kendi başına gelmesi gerçekten bambaşka bir şey..hala bu durumu nasıl atlatırım diye düşünüyorum..anneme babama nasıl anlatacağım diye..sadece abim durumdan haberdar ve ben ailemin yanına gidince tekrar dönemeyeceğimi bile düşünüyorum..
neyse tekrar streslendim...
evde pek hasar yok yanan oda benim odam ve allahtan ben o akşam salonda yatıyordum..yoksa bu cümleleri....neyse (:
odanın kapısı kapalı salonun kapısı kapalı dumanlar tuvaletin havalandırmadan üst kata çıkıyor da fark edilebiliyor yangın...

insanın her şeyini kaybetmesi ne zormuş...ama sonuçta cana geleceğine mala gelsin değil mi?kendimi bir haftadır mülteci gibi hissediyorum evimizde gelip kalamadığımız için hep arkadaşlarda kaldık..aslında çokta rahat ettim sağolsun arkadaşlarımız çok ilgilendi bizimle ama yine de insanın evi gibisi yokmuş onu anladım..

şimdi ben bu yazıyı niye yazdım..çünkü anlattıkça rahatlıyorum sanki anlattıkça azalıyor stresim anlattıkça azalıyor kafamda bitmek bilmez düşüncelerim...tamamen bitmesi umuduyla..