zaman benim ellerimden yere düşse Teoman gibi bunu romantizme dökmem, yerden kaldırıp üflerim toz topak kalmasın diye..

zaman akıp gidiyor tepelerden koşan atlar misali gibi bir şey vardı sanırım zaman ne hızlı geçiyor...hayır bunu da bir önceki yazılarım gibi yaşlılığa bağlamayacağım..
çaresiz bir anın ortasındayım..erken çiçek açan erik misali çiçeklerimi döküp soğuğa karşı savaş vermekten vazgeçmeliyim..çünkü herkes bilir ki martta çiçek açan erik asla meyve vermez o sadece yalancı bahara aldanmıştır ve bunun uzun zaman acısını çekecektir.
ne kadar felsefik konuştum şu an bunları yazarken kendime şaşıyorum...