hala kalbim kırık aşkın en acı tarafını yaşıyorum ama o konuya girmek dahi istemiyorum :// bu yazımın konusu yorgunluk (:
topuklu ayakkabıya aşık bir insan olarak gün içerisinde çalışma saatim 8 artı gidiş geliş bir saatten dokuz saat ayakkabılarla haşır neşir olunca biraz karşılıklı bıkkınlık yaşadık sanki ama :/ yine de eve gelince alışveriş sitelerinden ayakkabı bakarken gözüm asla topuksuz modellere kaymıyor (:
yeni bir dil öğreniyorum (: italyanca (:
baya pratik falan yapmaya başladım zaten iş gereği baya bi yabancı insanla haşır neşir olduğumdan ilerletmem sorun olmayacak gibi (: ingilizcem zaten aldı başını gitti bakalım sınavlar nasıl gelecek (:
değiştiğimi hissediyorum yavaştan bakalım yeni berra ne zaman kendini tam gösterecek bana (: yaşamayı tekrar sevebilirim sanki (:
zamanla...
