tatile çıkmam için geçmesi gereken bir hafta bir türlü geçmiyor. o kadar sıkıntılı ve yavaş ki gün içerisinde günleri şaşıran bir insan oldum sabah kalkınca pazartesi olan gün sanki yatarken çarşamba gibi. ama eminim benim günüm 24 saatten fazla sürüyor bu işte bir ipnelik var seziyorum...
"zaman geçmek bilmez önce sonra yıllar sayamazsın bir bakmışsın geçip gitmiş hayat"
zaman benim için artık kaos gibi bir şey...anlamıyorum o da anlaşılmıyor....anlaşılmak için de bir şey yapmıyor açıkçası.
ben şuan A şehrinden çıkıp B şehrine gitme ihtimalimi sevdim.
hatta iki musluğun yarım saatte doldurduğu havuzda keyif çatma ihtimalimi de sevmiş olabilirim.
alttaki üçüncü ipne musluk bozukmuş havuzdaki suyu akıtmıyormuş mesela…öyle bir ihtimal.
bu ihtimaller olmadan lütfen ne ben zamana ne zaman bana bulaşsın...
bu arada mesela dün en sevdiğim filmlerden olan back to future filminin geleceğe gidildiği gündü.
düşünün film kaç yılında yapıldı kaç yılını gelecek olarak alıyor o kadar zaman geçmiş ama ne bir uçan kaykay ne bir zaman makinesi hiçbir şey yok. o filmi ilk izlerken ne de güzel hayallerim vardı aslında...
o değil de yaşlandım ya ben
!!!'^+%&/()=?()/&%+^'é!'^+%&/()=?=)(/&%+^'!é'^+%&/()/&%+!!!
