bir yatağım var bir yastığım bir de pokemonum olsa keşke

bir kaç gündür aklımda hep yeni bir şeyler..hayattan sıkılmanın eşiğinde kendime yeni maceralar, yeni hayaller.. aslolan bir şey var ki o da benim üşengeçliğim..

hayattan tat almıyorum diye diye etrafımdakilerin başının etini yiyorum ama kalk bir şeyler yapalım diyen olunca olanca hızımla sarılıyorum yatağıma, yastığıma....beni ayırmayın evlatlarımdan...(:

hem hep ben mi gideceğim eğlencenin ayağına birazda o bana gelsin demek istiyorum ama emin olun ayağıma plajın gelmesi biraz zor ama olsun en azından denenebilir bence (:

o değil de bilim adamları ne zaman bir pokemon yapacak ya...sevdicek ile pokemon yapma vol. 13240076542354657 konuşmalarımız devam ediyor sonuçta adam genetikçi beyler o kadar sene boş yere okutmuş olamayız değil mi altı üstü bir pikachu yap be sevdiceğim (:

yaşım geldi annem dedi onun gibi evlenmek gerek

aman gün almasın 30undan bir tane bulunsun tıpkı babasında diye devam eden bir şarkı var bu aralar dilime dolanmıştı ki dolanmaz olaydı...
aile bireyleri diken üzerinde okul bitmeden yüzük takıp okul biter bitmez evleneceğimi düşünüyorlar o yüzden ağzımdan çıkan her evlilik ile ilgili kelimede hafif birer kalp sıpazmı ( bu kelime umarım böyle yazılıyordur.) geçiriyorlar...
neyse ki 30umdan gün almaya daha çok var bizimkileri telaşlandırmaya hiç mi hiç gerek yok bu aralar (:

kore dizileri filmleri ile seviyeli beraberliğim devam etmekle beraber daha dün farkına vardım ki akasya durağı yeni bölümleri ile tekrar özlenen!!! ekranlara geri dönüş yapmış..şimdi açıkçası bu yazıyı okuyan ve bu diziyi özleyen ve ekranlara dönmesine sevinen varsa okumayı burada bıraksın..hatta bununla da kalmayıp ıssız bir adaya doğru yola çıksınlar giderken de yanlarına alacakları üç şeyden biri ikisi bu dizinin senaristleri olsun lütfen..çok netim bu konuda..neyse bu ağır oldu ama yerinde oldu bence ya (:

bu aralar yaşam felsefem olan " umursayacak yaşta değilim" cümlesini der yazıma noktayı koyarım bir de size yazımın şarkısını armağan ederim okumanızı temenni ederim (=

ölürken arkamdan biriside çıkıp demezse "cesur kızdı" diye ışığa doğru gitmem diye düşünüyorum (=

bir kaç gündür hayata karşı duruşumu düşünüyorum ve çoğunlukla umursamaz olduğuma karar verip konuyu kapatıyorum. ama söz konusu sevdiklerim olunca (ve istediklerim :) ) sanırım asla savaşmadan işin ucunu bırakacak bir insan değilim...
sanırım bunun farkında olan veya olacak olan :) çok insan var bunun şu an da bilincindeyim...