iç huzuru buldum oradan bildiriyorum

Beyaz sayfayı görünce aklıma bir şeyler gelir diye düşünüyordum ama pek öyle olmadı. Aslında aklım yazacaklarımla dolup taşıyor ama ne kadarını buraya yazarım bilmiyorum. Hani insanın aklından bin bir türlü düşünce geçer ama der ya daha kendime bile itiraf edemedim işte öyle bir durumdayım. Daha kendime bile itiraf edemediğim düşünceler ile boğuşuyorum.

Derslerim sıkıcı ve sıkıntılı ilerliyor. Çok yoruluyorum bu aralar ödevler teslimler projeler dersler devamsızlıklar hayatımın bu kadar sorumluluk altında şekillenmesinden ziyadesiyle sinirliyim. Sinirliyim demişken uzun zamandan sonra ilk kez hiç kimsenin baskı ve şikayeti olmadan sırf ihtiyacım olduğu için doktora gittim. Evet, doktor kalıbını sevmiyorum ve hatta sırf abimin mesleğinden kaynaklı biraz tırsıyorum kendinden. Doktora gittim ve şikayetlerimi anlattım ve ilaç dozlarım yükseldi biraz. Migren ilacımın dozunun yükselmesi beni mahvetti sürekli midem bulanıyor zaten uzun zamandır baş ağrım mideme vuruyordu yani bu ilaç beni iyiden iyiye bitap düşürüyor durum bu. Başka şikayetlerimden de bahsettim ve az kalsın aaa doktordan hiç korkmama gerek yokmuş diye düşündüm ama anlık yani odadan çıkıp ta hastane koridorlarında yürürken tekrar korkum sabit olan yerine ulaştı. Doktorum astım ilacımı yeniledim ve hatta arttırdım gece uyurken bazen nöbet geliyor ve kızlar çantamı ararken ben ölümden dönebiliyorum diyerekten iki tane aldım ve ev arkadaşlarımın sürekli görebileceği yere koydum biri de sürekli çantamda. İlaç listemde yeni olan tek şey sakinleştiricim. Uzun zamandır kabuslar gördüğüm ve uyku problemi çektiğimden dolayı şikayetlerim var diye başladım ve bir baktım doktorla ne muhabbetlere girmişim sinirli halimden sıkıntılarımdan sorumluluklarımdan her şeyden bahsettim ve bana bir ilaç yazdı.

İlacın bugün altıncı günü ve jüri hazırlığında ki uykusuzluğumdan dolayı mı yoksa ilacın yoğunluğundan mı bilmiyorum ama özellikle son iki gündür uygun bulduğum her yerde uyuyorum. Sakinim… çok sakinim… sakinliğim her şeyime yansıdı. Konuşmama hareketlerime uyumama televizyon film izlememe… her şeye…

Ağlak bir insan oldum ayrıca ota boka ağlar oldum… mesela dün gece uyurken canım tulumba tatlısı istiyor dedim kızlara. Kızlarda bu akşam gelirken almışlar benim için. Eve girdiklerinde ellerinde görünce bir ağıt tutturdum sanki ne? Bir tatlı işte. Ama işte bir tatlı asla sadece bir tatlı değildir (: yok o futbol asla sadece futbol değildir kalıbıydı değil mi?

Demek ki beyaz sayfa insanın aklındakilerini alıyormuş ve kendine yansıtıyormuş. Keşke konuştuğumuz gibi yazan bilgisayar olsa. Hatta belki vardır o zaman keşke benim öyle bir bilgisayarım olsa.

Yeni yılda geliyor artık dileklerimle bir sonraki beyaz sayfamı çıldırtırım…